Vier jaar geleden wees 90% van de zogenaamde voetbalkenners Brazilië vooraf aan als aanstaande wereldkampioen van de editie 2014. Dat ik dat volkomen onterecht vond, beschreef ik in 1 van mijn toenmalige voorbereidingscolumns. Ik werd in het gelijk gesteld. Brazilië haalde weliswaar de laatste 4, maar werd in zijn halve finale vernederd op een manier waarop Ajax in een zomers oefenpotje de plaatselijke trots van Gorredijk wegzet. Als een mes door de boter kreeg een nieuwe dimensie. In het eigen Maracana met 1-7 verliezen met een tussenstand van 0-5 na 29 minuten. Een wond die nooit meer dicht zal gaan.

 

En wat lees ik tot mijn stomme verbazing in de Voetbal International? Brazilië krijgt als enige land een 5 sterren-notering bij de analyse van titelfavorieten. Ezels!

Ik heb de selectie nog eens doorgenomen. Neymar is de enige speler van wereldklasse (en hoe fit hij is, is nog zeer de vraag). Voor de rest: subtoppers. Ik moet toegeven: het elftal is een stuk stabieler dan 4 jaar geleden. Te danken aan bondscoach Tite (succesvol clubcoach in Brazilië). Vooral op het middenveld staat een stevig blok beton. Maar dit elftal gaat in mijn ogen nooit winnen van Duitsland, Spanje en Frankrijk. Daarvoor mist het echt de pure klasse. Waar is toch de tijd gebleven dat een Braziliaanse ploeg voor een sprankeling zorgde in iedere huiskamer? Heimwee naar 1982. Een elftal dat veel meer geschiedenis schreef dan de gouden betonploegen van 1994 (uitgezonderd Romario) en 2002 (uitgezonderd Ronaldo, Rivaldo en een kwartfinaleflits van Ronaldinho). Nooit weende de hemel zo mee als op 5 juli 1982.

Het maximaal haalbare voor Brazilië dit toernooi? Kwartfinale of halve finale.

 

Geen makkelijke openingsgroep voor Brazilië overigens. Met Zwitserland, Servië en Costa Rica zit er geen zwakke broeder tussen. Het kan niet op de automatische piloot.

 

Mooi dat er met Servië nog een extra Balkanland meedoet. Mooie, verwende vedetten die uitstralen even de wereldcup te komen oppikken, ook altijd wel goed zijn voor een stuntje tegen een voetbalgrootmacht om vervolgens weer keihard op aarde te landen door in alle hoogmoed te struikelen over een modale tegenstander. Servië kan overigens niet tippen aan de kwaliteiten van buurman en aartsvijand Kroatië.

 

Vraagt u zich nog af of u het gaat lukken om 64 WK-duels live uit te zitten en bent u nog op zoek naar wat ruimte in het speelschema om wat extra slaapminuten mee te pakken, kies dan een duel van Zwitserland uit. Als inwoner van een thuisblijver past het eigenlijk niet om een wel deelnemend land te bekritiseren, maar wat is dat een saaie ploeg, zeg! Geen Brotizolam of Flurazepam nodig, hoor. Slaap, kindje, slaap.

 

Waar de generatie 1990 (Hernan Medford!) met een prachtige achtste finale-plek voor altijd als de grootste ooit zou blijven doorgaan, werd vier jaar geleden de geschiedenis herschreven. Costa Rica werd groepswinnaar in een poule met Italië, Engeland en Uruguay. Leest u dat nog eens 3x over en laat de grootsheid daarvan tot u doordringen. Een landje ergens tussen Nicaragua en Panama dat 3 voormalig wereldkampioenen achter zich laat. En zonder Louis van Gaal en Tim Krul waren er misschien nog wel veel gekkere dingen gebeurd. Hoe staat het 4 jaar later met Los Ticos? Het is aan u.

 

Mijn voorspelling:

1) Brazilië

2) Costa Rica

3) Zwitserland

4) Servië