Wie vanavond tijdens de thrillerclash tussen Engeland en Colombia goed oplette, moet het zijn opgevallen. Kort nadat scheidsrechter Mark Geiger de Engelsen een strafschop toekende, veranderde zijn loopje. Daar waar hij tot aan minuut 57 parmantig over het veld paradeerde, liep hij vanaf dat moment enigszins wijdbeens en met grotere passen over het veld. Wat mankeerde de leidsman plotseling? Een plotseling opspelende spierblessure? Een signaal van de VAR dat zijn stappenteller in het rood stond?
Nou, ik zal het u vertellen. De scheids, gehard in de keiharde jungle van de Amerikaanse Major League Soccer met fascinerende affiches als Colorado Rapids tegen Columbus Crew en Montreal Impact tegen Sporting Kansas City, en sinds een paar weken slapend in een Pepe pyama, had simpelweg in zijn broekje geplast.
Volkomen ongeschikt voor een wedstrijd op dit niveau en met deze belangen, liep hij vervolgens volkomen verdwaasd en met warm water langs de dunne dijen over de grasmat.
De FIFA maakt zich werkelijk met de dag belachelijker. En die Infantino maar glimmen op het ereterras. Net als zijn kale evenbeeld Colina. Altijd groot respect gehad voor Pierluigi, maar met de aanstelling van deze onbenul en angsthaas voor deze grote wedstrijd, en met zijn eerdere opmerking dat de VAR voor 99,8 % zeer geslaagd genoemd mag worden, is ook Pierluigi helaas definitief toegetreden tot het heilige der heiligen van het ereterras en de achterkamertjes. Zo jammer. Wat kun je je toch vergissen in een mens.
Dacht die Geiger eindelijk een verschoninkje te kunnen gaan aantrekken, kopt die Yerri Mina me toch heerlijk nog die 1-1 binnen in minuut 93. Hij had de fluit al in de mond. Moest ie nog een half uur….. en toen ook nog strafschoppen. Wat zal die man gestonken hebben. Scheelde wel direct een hoop commentaar op de leiding, geen speler waagde zich meer in die pislucht.
By the way, geweldig hoe die Colombiaanse gangsters in het tumult na het toekennen van de strafschop de strafschopstip probeerden te ruïneren. Dat had een beter lot verdiend…..

Maar goed, Columbia naar huis en Engeland door. Eindelijk af van dat achterlijke penalty trauma. Mooi voor de bondscoach, persoonlijk medeverantwoordelijk voor dat trauma door in 1996 in de halve finale van het EK de beslissende strafschop tegen de Germanen te missen.
Zag je die Maguire? Dat is toch een echte Peaky Blinder, een ‘focking Shelby’. Was toch eigenlijk gewoon de Peaky Blinders tegen Escobar. Zo wint CoKane dan toch van Cocaine.

Die Yerri Mina dan. Ben je centrale verdediger, scoor je gewoon 3x in 4 wedstrijden op een WK. De laatste verdediger die dat flikte, kostte Oranje de wereldtitel.

Wat een waanzinnig totomoment trouwens vanmiddag in minuut 94. Alles stond op het spel: geel, rood, of toch geel? Rugnummer gele kaart? Strafschop of geen strafschop? De eindstand: 1-0 of (waarschijnlijk) 2-0.
De winnaar van de wedstrijdprijs stuurt een bedankje naar de VAR van dienst. Ik heb z’n adres, je vraagt ’t maar.

De cijfertjes dan tot slot:

190. Zweden-Zwitserland
191. 0-0
192. 1-0
193. nee
194. 1
195. 4
196. 2, 10, 11 (nummer 6 kreeg direct rood)
197. Colombia-Engeland
198. 0-0
199. 1-1
200. Colombia
201. 1
202. 9 + 13 = 22 (20 t/m 24 is 3 punten waard)
203. 2, 4, 6, 10, 16, 18, 20

Op naar vrijdag, nog 8 potjes.

Dan tenslotte de willekeurige Toto Ariërs van de dag:

Vernanda Appelman 89
Thijs Buma 150
NCJJ van Kleijperen 163
Marvin & Arno 134
Nino & Melle 159