Er kan er weer eentje worden toegevoegd aan het lijstje. Koekoek!!

Oftewel: Képler Laveren Lima Ferreira is gek.
Wie? OK, dan praten we vanaf nu over Pepe, de maniakale gek die achterin bij Real Madrid samen met de minstens zo maniakale Sergio Ramos het slopersbedrijf “La bola de demolicion idiota” beheert.
Er van uitgaande dat je deze kwijlende sloopkogel nooit diep in de ogen hebt gekeken (na bestudering van het deelnemersveld van Toto Arie moet ik concluderen dat er geen ex-Primera Division of ex-Liga Sagraes vedetten tot het deelnemersveld behoren, al doet de naam Koeman wellicht anders vermoeden), heb je de totale waanzin waarschijnlijk nooit van dichtbij meegemaakt.

Afkomstig van het lieflijke bloemeneiland Madeira (hoezo: schijn bedriegt) belandde de modale schopper Pepe in 2004 bij FC Porto, de club die in dat jaar zojuist de Champions League had gewonnen. Een paar seizoenen verder belandde onze goede vriend in 2007 bij de Koninklijke in Madrid. Nu kun je van Pepe veel dingen beweren, maar toch niet dat ie het predikaat Koninklijk verdient. Maar goed, ik kan nog wel een paar Madrilisti bedenken voor wie dat geldt. Wel eens goed naar het kapsel van Fabio Coentrao gekeken? Toevallig ook een Portugees. Misschien is er iets goed mis met de kappersopleiding op het Iberisch schiereiland….. alhoewel CR7…….
Over kapsels gesproken: die Pepe moet zijn rotkop gewoon elke ochtend lekker kaal scheren, zoals ie jarenlang deed. Hij loopt nu rond met een bos stro alsof ie net iets te dicht boven de barbecue heeft gehangen.

Maar OK, we zouden het hebben over de gek die Pepe is. Daarom zomaar een paar voorvalletjes op en rond het veld of ver daarbuiten:

– Als ie 6 jaar is, krijgt Pepe ruzie met een vriendje tijdens een potje voetbal, een vriendje genaamd Jorge. Wel, Jorge loopt al ruim 20 jaar rond met een slepend been.
– Juf Monica de Souza Pinto de Batista (inmiddels de 60 ruim gepasseerd) van de middelbare school in Funchal (ik schat in VMBO extra small) schenkt zichzelf nog steeds elke avond 2 glaasjes Pleegzuster Bloedwijn in om de slaap te kunnen vatten. Een slaap die ze na 2 jaar Képler etc. maar niet meer kon vatten. Talloze bezoeken aan zenuwartsen brachten de oorzaak uiteindelijk aan het licht. Helen zal het nooit echt, maar de Pleegzuster Bloedwijn is een prettig alternatief.
– Op de 1e training bij FC Porto (zojuist dus winnaar van de Champions League) zal onze goede vrind zich wel even bewijzen. Sterspeler Derlei is zijn directe tegenstander in de afsluitende partijvorm. Vertel mij: wie heeft er na september 2004 ooit nog gehoord van deze Derlei? Juist. Met een doormidden gebroken scheenbeschermer en dito scheenbeen verliet Derlei het trainingsveld om er nooit meer terug te keren.
– De vriendin van de Argentijnse sterspeler Gabriel Heinze (ik zou zeggen, zie ons 2e scherm, haha…) liet zich ooit door Pepe op sleeptouw nemen in het Madrileense nachtleven. Het spreekt voor zich dat Gabriel hier niet zo van was gecharmeerd. Maar ja, hoe vertel je dat je collega Pepe? Met een IQ van min 10 valt natuurlijk niet te praten. Gabriel heeft er nog spijt van…..
– Dat Lionel Messi en Pepe gezworen kameraden zijn, weet natuurlijk iedereen. Bekijk de talloze gezellige YouTube filmpjes over hun vriendschap. Ik kan niet wachten op die gedroomde kwartfinale Argentinie-Portugal. Als ik Messi was, ging ik een dagje naar de dierentuin die dag. Aapjes kijken. Wat is het verschil?

Laten we Onze Lieve Heer op onze blote knieën danken dat Pepe gezegend is met voetbaltechnische sloperskwaliteiten. Deze man los laten lopen in de normale samenleving is onmogelijk. Zodra Pepe een punt zet achter zijn voetbalcarriere lijkt het mij dan ook raadzaam hem onmiddelijk terug te brengen naar het eiland Madeira en hem zijn paspoort af te nemen. Pepe kan niet zwemmen, dus zijn enige hoop op redding is in te schepen op een wankel vluchtelingenbootje en koers te zetten richting Lampedusa. Dat gaat gegarandeerd mis (of goed, zo u wilt….).

En oh ja, nogmaals dat 2e scherm: zelfs Pepe scoort zo nu en dan……dat dan weer wel.

En de tip van de dag van Sierd: Portugal sneuvelt in de 2e ronde tegen Belgie. Dubbele scheenbeschermers aantrekken, Eden Hazard. Koekoek!!

Atleti !!!!!!!!!!

Ik hou niet van gokken. Nooit gedaan ook. De fruitautomaat in de plaatselijke snackbar van Tante Rie had op mij net zoveel aantrekkingskracht als een vrouw met een baard uit Oostenrijk. Al mijn collega’s vroeger bij Studio Sport (ja, vroeger…..) speelden in de toto; alle 13 goed. Nou, meestal gewoon alle 13 fout dus. Wat moet je er mee?
Tot ik een paar jaar geleden ineens, bij toeval, belandde in een rokerig zaaltje achter Bar Rafaella, gelegen in een donker steegje, 2 straten achter de Manzanares in Madrid. En wie Manzanares zegt, zegt “Atleti”. Bar Rafaella dus, die kroeg met dat enorme uithangbord. Eentje maar hoor, niet zoals die vriendin van Dani Alves, Rafaella, die heeft 2 van die enorme uithangborden voor de etalage.

Maar goed, Bar Rafaella, dat rokerige achterzaaltje. Als “Atleti” supporter en lid voor het leven, mag ik graag in restaurant “Albondiga Caliente” komen. Daar serveren ze van die heerlijke warme ballen. Bestelt u ze vooral met die hete rode saus en drink er dan een verkoelende Bahia de Denia bij.
Nu wil het geval dat de eigenaar van dit restaurant een hele goede vriend is van Jerrel “Jimmy” Hasselbaink, nog steeds een halfgod hier in en rond Vicente Calderon. En die eigenaar is dan ook weer een goede vriend van Mono Burgos. Mono wie? German “Mono” Burgos, de assistent trainer van “Atleti”. U weet wel, die dikke aap. En pas op, dat bedoel ik niet verkeerd, want “Mono” betekent ” aap”.
Mono Burgos. Als die op je gaat zitten, moeten ze je daarna uitgraven. Mono Burgos. Als hij samen met hoofdtrainer Diego Simeone in de auto naar de training komt, moet ie achterin zitten, anders kan Diego niet schakelen. Als je Mono Burgos 4x omrolt, heb je er 50 meter asfalt bij. Mono Burgos. Vroeger was ie keeper, nu springt ie niet eens meer over de zaterdagkrant heen. U begrijpt het al, geen ruzie maken met Mono.

Ik zei nog zo: geen ruzie maken met Mono!!

Op die avond in “Albondiga Caliente” zit ik daar te eten met een vage blonde Spaanse vriendin als ineens Mono Burgos binnenkomt. En ja, we kennen elkaar, Mono heeft al een slokje op en ik ook, we raken aan de praat en ineens is mijn wilde avond met die blonde dame aan diggelen. Nooit meer gezien. Ik neem samen met Mono nog een glaasje (of een flesje) en ineens zegt die dikke: “Vamos a Bar Rafaella”. Ik mee. Komen we daar in dat rokerige zaaltje, zitten me daar een paar kerels met een berg geld op tafel te gokken op een of andere voetbalwedstrijd op tv. Van belchinezen had niemand toen nog gehoord.

Om een lang verhaal kort te maken, ik maak een paar foute opmerkingen, dat gokken onzin is en zo, dat ik daar niet aan mee doe, waar de spelersvrouwen zijn…….en voor ik het weet staan ze woedend tegenover me. En net op het moment dat ik het gevoel heb dat ik hier een ongelooflijk pak slaag ga krijgen, wordt ik onder mn armen opgetild en legt Mono Burgos, die vriendelijke aap, me zo over z’n schouder en rent naar buiten. “Sierd el Stupido” is het enige wat hij zegt als hij me voor restaurant “Albondiga Caliente” eindelijk weer op de grond zet.

Ik wist het, dat gokken is niks voor mij. Ik schrijf af en toe wel een stukkie, laat ik het gokken lekker aan u over.
En oh ja, Spanje wordt wereldkampioen. Ik ben tenslotte ingehuurd als analist.
Maar eerst de week van “Atleti”!!! Koekoek!!!